Messias Yeshua onderwijst Tenach en Joodse Halacha

Zou de Bijbel onze enige autoriteit moeten zijn? Deel 1

Inleiding
Eens woonde ik een Messiasbelijdende Joodse conferentie bij in Jeruzalem die werd gehouden door een groep Messiasbelijdende Joodse leiders uit het buitenland. Een vriend nodigde me uit, denkend dat ik een leraar van de Tora en het Jodendom ben, en dat ik misschien iets bij te dragen zou hebben. Door de manier waarop de conferentie begon, weet ik niet meer waar het over ging. Het enige dat ik me kan herinneren was mijn afschuw toen de eerste orde van zaken voor ons werd gesteld. “Voordat we iets anders doen, moeten we afzien van deze kwestie van ‘rabbijnse autoriteit’”, verklaarde de leider. Hij maakte duidelijk (zonder enige redenering of bewijs), dat wat hij beschouwde als ‘rabbijnse autoriteit’ geen plaats had onder Messiasbelijdende Joden. Daarom begon hij met het oproepen tot een stemming, waarmee de aanwezigen elke trouw aan de rabbijnen en hun ‘gezag’ zouden verbreken.

Welk gezag
Ik was zo boos dat ik mijn mond niet kon openen om te spreken, uit angst voor wat eruit zou komen. Ik zweeg en verliet de conferentie zo snel als ik kon. Het was me pijnlijk duidelijk dat ze nooit een pagina van de Talmoed hadden geopend, of een van Rasji’s opmerkingen hadden overwogen, of naar Maimonides’ algemeen aanvaarde code van de Joodse halacha hadden gekeken. Toch was deze Verheven Raad klaar om het hele ding in de prullenbak te gooien. Wat ik hun had kunnen vragen, als ik niet op het punt stond in heilige woede uit te barsten, zou als volgt zijn gegaan: “Als jullie bereid zijn te stemmen om de Messiasbelijdende wereld te scheiden van enige erkenning dat de rabbijnen enige wijsheid te bieden hebben en jullie wensen alleen de Schrift te volgen, welk gezag heeft jullie stem dan? Wie zou jullie beslissing moeten volgen, als ze alleen de Bijbel nodig hebben?”

Reactie op de RK kerk
Veel Christenen en Messiasbelijdende Joden geloven dat de Bijbel alles bevat wat je nodig hebt, om een ​​heilig leven voor G’d te leiden. We hebben dit geloof waarschijnlijk geërfd van de fundamentalistische bewegingen uit het verleden. Ze reageerden, misschien overdreven, op het misbruik van gezag in de rooms-katholieke kerk en de meer ‘hoge kerk’-protestantse denominaties. De beweging om alleen de Bijbel te volgen, vond zijn oorsprong in de protestantse Reformatie. Sola Scriptura – alleen de Bijbel – was de strijdkreet. Aan de ene kant brachten ze grote aantallen Christenen terug naar de studie van de Schrift. Ja, dat was een goede zaak. Maar aan de andere kant keerden ze zich vaak gewelddadig tegen hun ouderkerken, waardoor een stroom van onheiligheid losbarstte.

Niet alleen de Bijbel volgen, zegt de Bijbel
In dit artikel onderbouw ik mijn stelling, dat wanneer iemand beweert “alleen de Bijbel” te volgen, deze in werkelijkheid niet de Bijbel volgt. Waarom? Omdat de Bijbel ons opdraagt ​​veel externe autoriteiten te volgen. Ik tel zeven autoriteiten die de Bijbel ons zegt te gehoorzamen en ga er in dit deel 1 twee van noemen. Verder moeten we voor Joden, inclusief Joden die Yeshua volgen, het feit accepteren dat het Jodendom niet alleen door de Bijbel wordt gedefinieerd. De Bijbel gebruikt het woord ‘koosjer’ niet. Er is geen “synagoge” in de Bijbel. We weten niet eens dat er een “Messias” zal zijn zonder de ontwikkeling van het concept na de Babylonische ballingschap, in de rabbijnse en andere Joodse literatuur. Zonder de hulp van post-bijbelse autoriteiten weten we niet wie we zijn als Joden, of wat we verondersteld worden te doen met onze Tora, land en volk. Laten we eens kijken naar wat de Bijbel zegt over naar wie we moeten luisteren.

1. Ouders
Paulus doet een beroep op de tien geboden en zegt tegen de Efeziërs, dat ze hun ouders moeten gehoorzamen. Dit is een goede plek om te beginnen. In de normale levensorde vertrouwt de Eeuwige kinderen aan hun ouders toe om te worden verzorgd, opgeleid en voorbereid op het volwassen leven. Kinderen moeten de ervaring en wijsheid van de ouders respecteren en voldoende vertrouwen in hen hebben om te doen wat de ouders zeggen. Wanneer dit met liefde wordt gedaan, zal dit normaal gesproken gezonde en volwassen kinderen voortbrengen. “Kinderen, gehoorzaam je ouders in relatie met de Eeuwige, want dit is juist. ‘Eer je vader en moeder’- dit is het eerste gebod met een belofte” (Efeziërs 6:1-2). We weten echter dat ouders menselijk en niet onfeilbaar zijn. Daarom voegt Paulus deze vermaning toe aan de vaders (zie vers 4): “En, vaders, prikkel je kinderen niet tot toorn, maar voed ze op in het onderricht en onderricht betreffende de Eeuwige.”

2. Echtgenoten
Een controversieel onderwerp in onze tijd is de relatie tussen man en vrouw, en mannen en vrouwen in het algemeen. Paulus en anderen gaven vrouwen specifieke instructies om hun man te gehoorzamen. “Vrouwen, wees aan uw man onderworpen zoals u aan de Eeuwige bent. Want de man is het hoofd van de vrouw, zoals de Messias het hoofd van de gemeente is” (Efeze 5:22-23). Dit betekent niet dat de vrouw de slavin van haar man is en dat hij met haar kan doen wat hij wil. In verband daarmee blijft Paulus de echtgenoten instrueren (zie vers 25): “Mannen, heb uw vrouwen lief, zoals de Messias de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgegeven.” Nogmaals, het is de bedoeling om een ​​relatie van wederzijdse liefde en respect te bevorderen, waarbij de algemene volgorde is dat de echtgenoot het hoofd van het gezin is, en het zijn plicht is om van zijn gezin te houden en daarvoor te zorgen.

Vrouwen met gezagsposities
De vraag is, of deze instructie van Paulus bedoeld was als een bijbels gebod voor altijd, of dat het een wijze raad betrof voor die tijd, uitgaande van de geaccepteerde sociale normen? In onze tijd, waarin vrouwen meer op gelijke voet staan ​​met mannen kan Paulus’ instructie anders zijn. Er is geen gebrek aan voorbeelden in de Bijbel van vrouwen met gezagsposities, bijvoorbeeld Debora de Rechter. Het kunnen uitzonderlijke gevallen zijn, maar ze zijn er wel. En we moeten het moment niet vergeten, waarop G’d zelf tegen Abraham zegt, zie Genesis 21:12, “Wees niet bedroefd vanwege de jongen en vanwege uw slavin. Wat Sarah ook tegen je zegt, doe wat ze zegt”.

Leib Reuben
Jeruzalem