Israël bezat een groot leger toen het zich rond de berg Sinaï vestigde op bevel van de Eeuwige! Meer dan een half miljoen dienstplichtige militairen maakten er deel van uit en waren ook gelegerd rondom het Misjkan, de Tabernakel, waar de ark zich in bevond. Als je ziet hoe groot het volk uiteindelijk is (ontelbaar, het totale aantal kinderen van Israël mocht niet geteld worden), besef je wat een inspanning het voor Mosjee moet zijn geweest zijn volk te managen.
Wat opvalt, is dat de stam van Jehoeda (Juda) de grootste en de stam van Josef (Jozef), bestaande uit de stammen Efrajiem en Menasje (Efraïm en Manasse), de op een na grootste is. Dit heeft te maken met het feit dat de stam Levi priesterdienst moest doen en geen militaire dienst mocht vervullen, zie Numeri 1:47-49. Jehoeda is de stam waar David en Yeshua uit voortgekomen zijn, zie Lukas 3:23-38.
Waarom moest het volk geteld worden? Rasji, rabbijn Sjlomo ben Jitschak, de bekende Franse rabbijn, die leefde van 1040-1105 g.j., meent dat G’d Zijn volk zo liefheeft en daarom een liefdevolle inventarisatie houdt, maar ook omdat de Eeuwige rekent op Zijn volk als Zijn vertegenwoordigers. Zij zijn G’ds partners bij de tikoen olam, het verbeteren en heel maken van de wereld. Ramban, Nachmanides of Mosjee ben Nahman Gerondi, de bekende Catalaanse rabbijn, die leefde van 1194-1270 g.j., denkt dat het tellen niet met G’ds liefde heeft te maken, maar een strategische kwestie is, en dat tellen een middel is om hen te organiseren en te rekruteren.
Waarom moest het volk zo lang door de woestijn zwerven voordat ze het Beloofde Land in bezit konden nemen? Ze hadden toch allang genoeg in slavernij geleefd? Waarvoor dan al die ontberingen? Natuurlijk moesten ze leren om op de Eeuwige te vertrouwen. Ook moesten ze leren luisteren naar Mosjee, hun leider. Israël moest blijkbaar ook gelouterd worden, voordat het ervoor klaar was om Kanaän binnen te trekken. G’d past strategieën toe die voor ons niet direct zichtbaar zijn, toen en nu.
De kinderen van Israël van toen waren de pioniers van de Tora. sommige zaken zijn helder en duidelijk. Bijvoorbeeld hoe de Misjkan moest worden ingericht, hoe de priesterkleren eruitzagen, wanneer er offers gebracht moesten worden en hoe de rituelen daarvoor waren. Deze worden duidelijk omschreven in Sjemot, Exodus. Niet duidelijk is de route die genomen zal worden naar het Beloofde Land. Of de tijdsduur van de reis. Er zou bewondering mogen zijn voor wat er tot stand is gekomen door al die hindernissen heen. En de Messias loopt mee en leidt (zie bijv. Exodus 14:19 en Exodus 23:20).
Sjabbat sjalom,
Lion S. Erwteman
Rosj Kehilla van Beth Yeshua, Amsterdam
