In Genesis 37 lezen we dat Jozef in Egypte verkocht werd aan Potifar en daarop sluit hoofdstuk 39 aan. Waarom doorbreekt hoofdstuk 38 deze lijn? Hoofdstuk 37 wordt getekend door allerlei zonden, maar dwars daardoor heen voert G’d Zijn verlossingsplan uit en maakt daaraan zelfs al die zonden dienstbaar. Dat is ook het geval in Genesis 38. Juda trekt van zijn broers weg, gaat naar Adullam en trouwt daar met een Kanaäitische. Hij trekt de wereld in, niet alleen in geografische, maar ook in religieuze zin. Hij buigt af van G’d naar een werelds levenspatroon. Hij krijgt drie zonen. De oudste, Er, laat hij met Tamar trouwen, ook een Kanaäitische. En Juda is nog wel degene uit wie later de Messias geboren moet worden (Luc.3:23-38). Hij doet er alles aan om dat onmogelijk te maken.
De Eeuwige is boos op Er. Waarom weten we niet. G’d doodt hem. Er sterft kinderloos. Dan moet zijn tweede broer, Onan, met Tamar het zwagerhuwelijk sluiten om voor hem nakroost te verwekken (vgl. Deut.25:5,6). Onan trouwt wel met haar, maar werkt er niet aan mee dat er een kind komt op naam van zijn oudste broer. Daarom doodt de Eeuwige ook hem.
Dacht Juda dat Tamar de plotselinge dood van Er en Onan veroorzaakt had? Ze moet weg uit zijn omgeving om te voorkomen dat zijn derde zoon, Sela, die nu het zwagerhuwelijk met haar zou moeten aangaan, ook slachtoffer wordt. Al belooft hij haar wel dat zij aan Sela gegeven zal worden zodra die oud genoeg is om te trouwen (vs.11).
Na verloop van tijd komt Tamar erachter dat haar schoonvader haar aan het lijntje houdt. En dan gaat ze over tot actie. Ze hoort dat hij ook naar het schaapscheerderfeest in Timna gaat. Verkleed als prostituee gaat ze aan de kant van de weg zitten wachten tot haar schoonvader langskomt. Zij zoekt een erfgenaam voor Er en die opdracht kon ze alleen maar vervullen met behulp van een bloedverwant van hem. En dan zien we Juda opnieuw afbuigen. Het is toch feest en dan mag je toch wel even uit de band springen, nietwaar? Hoeveel kinderen van G’d zijn al niet in deze val gelopen! Als je egens van G’ds weg afbuigt en je bekeert je niet, dan ga je steeds gemakkelijker zondigen.
Ongeveer drie maanden later hoort Juda dat zijn schoondochter hoererij heeft bedreven en zwanger is. Op overspel stond de doodstraf door steniging (Lev.20:10). Dochters van priesters moest men volgens Lev.21:9 bij overspel verbranden. Juda wil dat ook Tamar verbrand wordt, maar rept niet over zichzelf, als ook deel van de partij. Dat is duidelijk meten met twee maten: anderen dingen aanrekenen, waar we, als het onszelf betreft, overheen lopen. Evenals in hoofdstuk 37 stuiten we in dit hoofdstuk op fout gedrag. Maar dwars door alle zonde heen werkt de Eeuwige toch aan de verwerkelijking van Zijn verlossingsplan. Alle afbuigen van Juda gebruikt Hij zodat Peres geboren wordt, de voorvader van Boaz, David (Ruth 4:18-22) en Yeshua (Luc.3:23-38). G’d houdt de regie. Ook vandaag de dag. Maar natuurlijk is dat voor ons geen vrijbrief om maar af te buigen van Hem.
